..นี่เป็นการเล่านิทานในวิชาคณิตศาสตร์ เพื่อกระตุ้นการเรียนคณิตศาสตร์ จุดเน้นและวิธีการเล่าจะไม่เหมือนปกตินะคะ
คนที่จะเก่งคณิตศาสตร์ต้องมีการคิดที่เป็นระบบ มีตรรกะที่ดี เด็กที่บวก ลบ คูณ หาร ถูกต้องก็ไม่แน่ว่าจะเก่งคณิศาสตร์
ในระดังสูงๆต่อไป  ส่วนด้านวิทยาศาสตร์เด็กจะได้ฝึกการฝึกสังเกตุ หาเหตุผลและอภิปรายความคิด ในขณะฟังนิทาน..

14มี.ค.54 อ้อยได้มีโอกาสไปสัมมนาเชิงปฏิบัติการ ที่จัดโดย สสวท. เรื่อง วิทยาศาสตร์ คณิตศาสตร์ในระดับปฐมวัย
สำคัญอย่างไรต่ออนาคตของชาติ โดยมี Work shop ย่อย 2 กลุ่มคือห้องดนตรี , ห้องนิทาน เพื่ออบรมเทคนิคการสอน
ว่าเด็กปฐมวัยจะสามารถเรียนรู้วิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ผ่านดนตรีและนิทานได้อย่างไร การจัดงานครั้งนี้ของสสวท.
ได้รับความสนใจมากมีคุณครูและผู้สนใจเข้าสัมมนากว่า 1,000 คนทีเดียว อีกไม่นานเราน่าจะมีเด็กรุ่นใหม่ที่มีทักษะและ
ใจรักด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์เพิ่มขึ้นอีกมากมาย

ใครยังร้องเพลงกล่อมลูกเวลานอนยกมือขึ้น  ไปเจอบทความของ นพ.อุดม เพชรสังหาร อธิบายถึงประโยชน์ที่เด็กได้รับจากการฟังเสียง
แม่ร้องเพลงกล่อมนอนแล้ว ก็รู้ว่าเรามาถูกทางเลยต้องรีบมาบอกต่อค่ะ

อ้อยร้องเพลงกล่อมเด็กกล่อมให้ลูกนอนมาตั้งแต่เล็ก จนตอนนี้ 9 ขวบแล้วยังขอให้แม่กล่อมอยู่เลย   ไม่ได้กล่อมกันทุกคืนเหมือนสมัย
เบบี๋หรอกนะคะ บางคืนก็เล่านิทาน บางคืนแม่เหนื่อยคิดนิทานไม่ออก  ลูกก็จะขอให้ร้องกล่อมแทนเพราะมันง่ายกว่ามาก ก็ร้องมาหลายปี
จนรู้สึกเหมือนกับว่าพอเราอ้าปากมันก็ออกมาเองไม่ต้องใช้สมองคิดเลย บางทีเคลิ้มหลับไปด้วยร้องไปด้วย..ขั้นเทพไหมล่ะคะ.. อิอิ

ทุกครั้งเวลาเห็นลูกนั่งอ่านหนังสือแล้วอ้อยจะรู้สึกดีค่ะ ไม่ทราบเพื่อนๆเป็นเหมือนกันไหม กานต์เป็นเด็กชอบอ่านหนังสือมาก
(แต่ตอนนี้อาจสูสีกับเกมส์..55)

ถ้าแกล้งเอาหนังสือเล่มใหม่วางไว้ให้เห็นจะทนไม่ได้ต้องขออ่านก่อนทำอะไรทั้งสิ้น แล้วก็จมอยู่กับหนังสือแบบไม่ไล่ไม่เลิกกันเลยทีเดียว 
อย่างตอนถ้าไปห้างแล้วเบื่อเดินกับพ่อแม่ก็จะขอแยกตัวไปร้านหนังสือ ร้านประจำก็คือ se-ed ค่ะคงมากกว่า 8 สาขา ที่น้องกานต์เคยไป
เช็ดพื้นให้เขามาแล้ว (ก็ไปนั่งอ่านที่พื้นร้านน่ะค่ะ)

ทำให้มานึกย้อนไปว่าจุดเริ่มตรงไหนกันนะ ที่มีส่วนทำให้ลูกรักการอ่านขึ้นมาได้ ขอเรียงลำดับตามอายุลูกดังนี้ค่ะ

เมื่อเช้าไปส่งลูกที่โรงเรียน เวลาเพียง 7 โมงเศษๆ ก็มีผปค.จำนวนหนึ่งยืนเข้าคิวรอซื้อใบสมัครสอบ ป.1 กันแล้ว

เห็นแล้วก็ทำให้นึกย้อนไปถึงวันที่เราเองก็ต้องมารอซื้อใบสมัคร ..อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ..อารมณ์แบบนี้ เช่นกัน

มองแล้วรู้สึกเข้าใจคุณพ่อคุณแม่ และเอาใจช่วยให้เพื่อนๆพาลูกน้อยของแต่ละบ้านผ่านการแข่งขันที่แสนโหดนี้ไปได้