เมื่อวันเสาร์ที่ 29 กันยายน 2555 ที่ผ่านมา เป็นโอกาสดีที่ได้ไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนร่วมงานบริษัทของคุณพ่อซึ่่่่่งเจ้าสาวทำงานอยู่ที่โตโยต้าส่วนฝ่ายเจ้าบ่าวทำงานอยู่บ.ฮอนด้า    ไปงานแต่งครั้งนี้ความรู้สึกเหมือน ๆกับที่ เวลาดาราดัง ๆ เค้าแต่งงานข้ามค่ายกัน    ยังไงยังงั้น เพราะมีการแบ่งโซนตำแหน่งที่นั่งกันอย่างชัดเจนทีเดียว     สงสัยกลัวว่าถ้านั่งผิดบริษัทเดี๋ยวความลับจะรั่วไหล    (หมายถึงความลับของเจ้าบ่าวเจ้าสาวว่ารู้จักกันได้อย่างไร  อันนี้ต้องรอเค้าทั้งคู่เปิดเผยกันเองบนเวที)   งานจัดที่โรงแรมใจกลางเมือง  ย่านประตูน้ำ รถติดสุด ๆ กว่าจะไปถึง โชคดีเค้าเพิ่งเชิญเจ้าภาพแต่ละฝ่ายขึ้นไปพูดบนเวที  จากนั้น การแสดงที่เตรียมมาเซอไพร์ส คนในงานก็เริ่มขึ้น เมื่อ น้องออย ลูกสาวของพี่ผู้บริหารที่บริษัทของคุณพ่อ(อายุประมาณ 10 กว่าขวบ)  เปิดตัวด้วยการเล่น HARP ตัวใหญ่ (พิณ) เกิดมาก็เพิ่งจะได้เห็นของจริง  ท่าทางการเล่นของน้องออยนั้นเหมือนกับนางฟ้าตัวน้อย ๆบนสรวงสวรรค์เลยก็ว่าได้   ทำเอาลูกสาวเราน้องยูริชะเง้อมองพี่ออยใหญ่เลยแบบว่าน่าตื่นเต้นอ่ะ    ไม่เคยเห็นเครื่องดนตรีของจริงชนิดนี้มาก่อนเลย  และ เพราะนั่งอยู่ตรงก้อนเค้กใหญ่ ๆพอดีเลยต้องโยกตัวยื่นหน้าไปดูเอาเอง     จากนั้นคุณพ่อของพี่ออยก็เล่นไวโอลิน ประกอบเพลงด้วยกัน    ทุกคนในงานเงียบหมดเลย   หลังจากจบเพลงก็ดำเนินพิธีการต่อ     ส่วนเราก็หันกลับมาที่โต๊ะจีน พร้อมกับเม้าท์ต่อเรื่องความสามารถทางดนตรีของลูก ๆ           หากใครอยู่ในระดับผู้บริหารแล้วคุยถึงเรื่องบรรดาเกี่ยวกับลูก ๆของตัวเอง  ก็จะพบว่า ลูก ๆของแต่ละคนนั้น  ถ้าไม่เล่นเปียโน เป็น ก็ต้อง กีต้าร์   อะคูเลเล่   หรือไวโอลิน  คีบอร์ด หรือ พิณ (harp)   แถม ลูกของบางคนก็เรียนร้องเพลงพลังเสียงมากมายพร้อมที่จะเข้าประกวด    โอ้ ลูกทุกคนเค้ามีความสามารถกันทั้งนั้น  มาถึงคราวลูกของบ้านเราบ้าง  ของเอมิก็คงจะได้เรื่องเต้น    แต่เป็นเต้นแบบท่า(ถ้า)อยากจะเต้น  ส่วนจะสวยงามหรือไม่นั้น  ขนาดคุณแม่เองก็ยังไม่กล้ารับประกัน     ส่วนเรื่องดนตรีนั้นก็อยู่ในระดับเป่าเมโลเดี้ยนได้ไม่เพี้ยนก็พอใจแล้ว เคยเรียนเปียโนแต่ไม่มีเวลาซ้อม   เลยถอดใจขอยกมือบ้าย  บาย ดีกว่า     แต่สำหรับยูรินี่สิ  ดูท่าว่าลูกภูมิใจนำเสนอมาก  ถึงกับรีบบอกว่า  หนูก็เล่นดนตรีได้เหมือนกันนะ  คุณพ่อก็เลยถามว่าเล่นอะไรเป็น  เพราะว่าไม่เคยได้ส่งเรียนพิเศษเกี่ยวกับดนตรีเลยเพราะว่าแค่นี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาจะทำอะไรเพิ่มกันอยู่แล้ว   ยูริรีบยกมือบอกกับคุณพ่อว่า   "หนูดีดไหเป็นค่ะ  คุณครูปรางสอนหนูดีดไหแล้ว  " ว่าแล้วก็รำโชว์พร้อมทำท่ารำดีดไหประกอบทันที    ฮ่ะ ฮ่ะฮ่ะ  ถึงไม่ได้ส่งเรียนที่ไหน แต่ยูริก็เล่นดนตรีเป็นเหมือนกันนะเนี่ย  แถมยังบอกว่าหนูชอบเรียนท่ารำดีดไหแบบอีสานซะด้วยสิ  งานนี้สงสัยลูกๆบ้านดิฉัน คงจะไม่ได้ถูกเชิญให้เข้าร่วมวงดนตรีของสมาคมลูก ๆผู้บริหารเป็นแน่แท้เพราะไม่อย่างงั้นจะทำให้เค้าเสียสถาบันกันหมด  แถม เครื่องดนตรีของยูริเนี่ย จะให้คุณพ่อไปหาซื้อที่ไหนมาซ้อมกันล่ะเนี่ย  ไม่รู้ว่าที่ไหนขายไหให้ดีด   ซะด้วยสิ....