ห่างหายจากการเขียนบันทึกไปเป็นเวลานานเกือบปีเพราะว่าทั้งภารกิจเรื่องกิจกรรมของทั้งเอมิและนัตสึที่เข้ามาอยู่เรื่อยๆ.      แล้วก็เข้ารหัสบล็อกของตัวเองไม่ได้เลยเพิ่งได้มีโอกาสสมัครเข้ามาใหม่อีกครั้ง.       เมื่อคราวที่แล้วเล่าถึงเพื่อนรักของนัตสึ น้องต้นข้าวที่ย้ายโรงเรียนไปหลังจากเรียนจบป.2.   เมื่อตอนช่วงเปิดเทอมของป.3ได้ประมาณเดือนหนึ่ง.  มีเรื่องที่ไม่น่าเชื่อว่า น้องต้นข้าวที่ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนแนวภาษาจะย้ายกลับมาเรียนที่เดิม เพราะว่า อยากกลับมาเรียนกับเพื่อนๆเดิมๆมีความสุขมากกว่า.       แม้ว่าจะต้องเดินทางไกลอีกเหมือนเดิมก็ตามที. งานนี้เลยมีเฮ ได้ต้อนรับเพื่อนกันอีกรอบ

ตอนนี้นัตสึย้ายขึ้นป.3แล้ว.    มีอาจารย์ประจำชั้นจากป.2ตามมาด้วย 1ท่าน และมีอาจารย์ที่บรรจุใหม่มาเป็นอาจารย์ประจำชั้นร่วมกัน.       อาจารย์ท่านนี้สอนภาษาไทยซึ่งตอนแรกนัตสึบอกว่าอาจารย์คนใหม่ไม่ค่อยคุยกับเด็กๆเลย.     เด็กๆก็เลยยังเกรงๆอาจารย์ด้วยเหมือนกัน.  คือไม่กล้าคุยกับอาจารย์เลย ท่านดูเงียบๆ.    คุณแม่เลยให้นัตสึหัดที่จะลองเข้าหาผู้ใหญ่ แทนที่จะรออาจารย์มาคุยมาหา.       เราก็เสนอตัวช่วยงานอาจารย์ ชวนอาจารย์คุยเลยดีกว่า เพราะอาจารย์ท่านมาใหม่อาจจะยังไม่กล้าคุย. ปรากฎว่าวิธีนี้ได้ผลดีทั้งลูกศิษย์อย่างนัตสึและอาจารย์ ได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น ผ่านไปไม่นานนัตสึก็มาเล่าว่าอาจารย์คนใหม่ใจดีและเก่งด้วย        นัตสึก็สนุกที่ได้พูดคุยและช่วยงานอาจารย์. เริ่มที่จะรู้ใจกันมากขึ้น.       ถึงขนาดรู้ว่าอาจารย์ไม่ชอบช็อคโกแลต. อาจารย์ชื่อเล่นอะไร ชอบทานอะไร.    ลูกสาวดิฉันมีการจดรายละเอียดใส่สมุดโน้ตของตัวเองด้วย  เมื่อลูกศิษย์รักอาจารย์แล้ว เรื่องการเรียนนั้นก็ราบรื่นตั้งใจเรียนเป็นอย่างดี

ส่วนอาจารย์ประจำชั้นอีกท่านเป็นอาจารย์ประจำชั้นท่านเดิมที่สอนพละ          นัตสึชอบมากเพราะอาจารย์เป็นคนที่ใจดีสุดๆๆไม่เคยดุเด็กเลย ถึงขั้นนัตสึให้ฉายาอาจารย์         เรียกว่าเป็นพ่อจ๋า กันเลยเชียว. (ส่วนอาจารย์อีกคนก็แอบเรียกว่า.  แม่จ๋า ซะงั้น)  คิดในใจว่านี่ชั้นจะถูกลูกลืมรึป่าวเนี่ย??   เมื่ออาจารย์ท่านนี้เคยรู้จักอุปนิสัยเดิมของนัตสึ.       ท เลยมอบหมายให้นัตสึเป็นหัวหน้าห้องซะตั้งแต่เปิดเทอมจนเลยไปอีกหนึ่งเดือน ถึงจะคัดเลือกกันใหม่ งานนี้นัตสึเลยใช้กลยุทธ์ในการบริหารจัดการห้องได้น่ารักมาก.     นัตสึเล่าให้ฟังว่า. ถ้าเพื่อนกลุ่มไหนทำตัวน่ารัก ไม่เกเรก็จะมีการติวข้อสอบให้ก่อนสอบ( ไม่รู้ว่าคะแนนของเพื่อนๆจากการติวของนัตสึจะขึ้นหรือจะลงกันแน่หนอ ฮะฮะฮะ). หรือถ้าเพื่อนช่วยเหลือกันก็บวกคะแนนกลุ่มให้   พร้อมวิธีการประนีประนอมรอมชอมเวลาจะบวกคะแนนกลุ่มให้เพื่อนๆกลุ่มอื่นด้วย. เออ. ฟังลูกเล่าแล้วก็ดูเข้าท่าดีนะเนี่ย แต่ก็มีคุยๆให้ฟังว่าเป็นหัวหน้าก็เหนื่อยเหมือนกันนะ ไม่ใช่เรื่องสบาย.    คือต้องคอยรับ-ส่งงานจากเพื่อนๆกับอาจารย์. คอยดูแลเพื่อน ๆ ดูแลความเรียบร้อยในห้อง(ซึ่งนัตสึบอกว่างานนี้ยากมากเพราะหนุ่มๆห้องนี้ก็ซนกันจังเล้ย).       ก็ดีที่มีการหมุนเวียนกันลองเป็นหัวหน้าบ้าง ฝึกการตัดสินใจเวลามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นในห้องเรียนจะทำอย่างไรยิ่งเวลาอาจารย์ไม่อยู่ในห้องด้วยแล้ว.      ก็ท้าทายความสามารถหัวหน้าห้องกันไปอีกแบบ

กิจกรรมที่ป. 3 ทุกรุ่น ทุกห้องจะได้ทำ คือ การเลี้ยงหนอนไหม. ซึ่งเป็นโครงการของชมรมรักษ์โรงเรียนของร.ร. สาธิตเกษตร. ทั้งที่บางเขนและพหุภาษาจะได้ทำเหมือนกัน.            หนอนไหมที่นำมาเลี้ยงกันรุ่นพี่ศิษย์เก่าเป็นผู้จัดหามาให้พร้อมทั้งอุปกรณ์และอาหารสำหรับการเลี้ยงหนอนไหม.  หนอนไหมมีทั้งพันธุ์อีรี่และนางลาย. สมัยเอมิก็เคยได้รับผิดชอบเอากลับไปเลี้ยงที่บ้าน.         คราวนี้มาถึงคราวของนัตสึบ้าง.   คุณแม่ยังจำภาพวันแรกที่นัตสึได้หนอนไหมกลับมาเลี้ยง. ตอนที่คุณแม่ขอถ่ายรูปเป็นที่ระลึกนัตสึเอาหน้าลงไปแนบการตู้พลาสติกที่ใส่หนอนกลับบ้านประมาณว่า.        เจ้าหนอนน้อยสุดที่รักจ๊ะกลับบ้านไปกับชั้นนะ.    ชั้นจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุด ประมาณนั้นจริงๆ (คือคิดในใจว่านัตสึจะกล้าจับหนอนตัวเป็นๆจริงหรอเนี่ย. ).      คือสมัยพี่เอมิเลี้ยง.     พี่เอมิกล้าจับหนอนพร้อมทั้งให้หนอนอึใส่มืออีกด้วย(. คุณพระช่วย เอมิทำได้ไหงอ่ะลูก.  แม่ยังไม่กล้าเลย 555+.    สำหรับนัตสึ คุณแม่คิดผิดเพราะว่านัตสึก็กล้าจับหนอนเหมือนกันแฮะ.          เวลาจะต้องเปลี่ยนกระดาษปูรองให้หนอน หลังจากมันอึออกมามากมายเต็มตู้.  เจ้านางลายหนอนตัวล้าย. ... ลาย ของนัตสึจะถูกประคบประหงมอย่างดีจากนัตสึ.                เธอเลี้ยงตามแบบแผนวิธีการเป๊ะ(ตามหนังสือคู่มือการเลี้ยงหนอนเลย).   คือ ก่อนให้ใบหม่อน(อาหาร). ก็ต้องเช็ดใบให้แห้งก่อนเพราะใบหม่อนแพ็คใส่ถุงแช่ตู้เย็นไว้จะมีไอน้ำ.  หลังจากเช็ดใบหม่อมเสร็จก็บรรจงฉีกเป็นชิ้นๆให้เล็กลง.     หนอนจะได้กินสะดวก. เวลาจะเปลี่ยนที่นอนใหม่ให้ก็ต้องค่อยๆย้าย แบบเบามือมากๆๆ.  เปลี่ยนกระดาษรองทุกวัน(  อาจารย์ให้เอากลับไปเลี้ยงช่วงเย็นวันศุกร์ แล้วเอากลับมาที่ร.ร. ในตอนเช้าของวันจันทร์).  เรื่องอุณหภูมิห้องมิต้องพูดถึง.       นัตสึเปิดห้องแอร์ให้เจ้าหนอนน้อยนอนด้วยอย่างมีความสุข.         ตอนแรกคุณพ่อไม่ยอมให้หนอนมานอนด้วย.  พอนัตสึทำตาแดงๆน้ำตาปริมๆ คุณพ่อก็ใจอ่อนแล้ว. เจ้าหนอนน้อยอยู่สบายเลยอ่ะ. ทุกวันต้องจับหนอนออกมาวัดขนาดด้วยว่าตัวโตยาวขึ้นไหม นัตสึวัดได้ชำนาญมาก เอาเชือกมาทาบกับตัวหนอนจากนั้นทาบกับไม้บรรทัดเพื่อบันทึกลงตัวเลข.  รู้สึกทึ่งกับลูกว่าทำคล่องดีเนอะลูกเรา คุยไปคุยมาเลยรู้ว่า.        นัตสึมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบในการบันทึกการเจริญเติบโตของหนอนนางลายประจำห้องป.3/4 ทุกๆเช้า และเย็นด้วย มาถึงตอนนี้ถึงรู้ว่าลูกได้รับภารกิจสำคัญเพราะอาจารย์ผู้หญิงไม่ค่อยกล้าจับหนอน. นัตสึเลยจัดการซะเลย. มีอะไรที่ทำไม่ได้ขอให้บอก.       เดี๋ยวนัตสึจัดการให้555+

เมื่อได้หนอนมาเลี้ยงแล้วเด็กๆในห้องก็มีหน้าที่และกิจกรรมที่จะต้องทำกันอีกคือ การนำเสนอการเลี้ยงหนอนไหมของแต่ละห้อง. นัตสึนั้นได้รับมอบหมายให้เป็นตัวแทนกล่าวขอบคุณตอนที่ได้รับหนอนไหมจากรุ่นพี่ศิษย์เก่าตอนได้มาเลี้ยงครั้งแรก.     ออกจะตื่นเต้นพูดผิดๆถูกๆอยู่บ้างแต่ก็สามารถลื่นไหลไปได้(จากการที่อาจารย์หัวหน้าระดับชั้นที่เลือกนัตสึ  ท่านเล่าให้ฟัง ก็ใช้ได้นะค่ะคุณแม่.  เราก็ยิ้มๆเพราะรู้ว่า คนคงเยอะแน่ๆทั้งระดับชั้น ทั้งอาจารย์และพี่ๆที่มากันหลายคน.  ตื่นเต้นแน่ๆล่ะ และนัตสึมีเวลาเตรียมตัวก่อนพูดเพียง1วันที่จะจำบทพูดให้ได้ทั้งหมด แค่นี้ก็เก่งแล้วจ้า).    เรื่องการนำเสนอการเลี้ยงหนอนไหม แต่ละห้องต้องคิดหาวิธีการนำเสนอของตัวเอง.       สำหรับห้องของนัตสึ. นัตสึได้รับการโหวตจากเพื่อนๆให้เป็นคนเขียนบทเล่าเรื่องเพื่อนำเสนอ โดยปกตินัตสึเป็นคนชอบเขียน ชอบเล่าเรื่องอยู่แล้ว เลยได้รับการไว้วางใจจากเพื่อนๆในห้อง.    ไอเดียการแต่งเรื่องการนำเสนอเลยเยอะแยะเลย. มีอาจารย์และกลุ่มเพื่อนๆช่วยกันออกความคิดเห็นเพิ่ม ส่วนคนไหนทำหน้าที่เป็นนักแสดงก็ต้องซ้อมบทกันด้วย. งานนี้นัตสึทำหน้าที่เป็นคนเบื้องหลัง คือ แต่งเรื่อง. และ. เล่านำเสนอละครสมมุติที่แต่งขึ้น. นัตสึภูมิใจมากเพราะได้รับคำชมจากหลายๆคนว่าแต่งเรื่องและนำเสนอได้ดี มีสาระแทรกด้วย(มีการนั่งหาข้อมูลและเลือกจากในคอมฯเองอีกด้วย) คนที่เล่นแสดงก็เล่นได้สนุกสนานน่าติดตาม. คือดูเป็นเรื่องราวดี.  เพราะห้องอื่นมีการแสดงแบบเปิดเพลงหนอน.   เต้นซ้ำกัน 2ห้อง พอดี โดยมิได้นัดหมาย.      ดังนั้นเรื่องราวการนำเสนอ ของห้องนัตสึจึงดูแตกต่าง.    เป็นกิจกรรมที่น่าสนุกอีกกิจกรรมหนึ่งจริงๆค่ะ.   จากกิจกรรมนี้ทำให้นัตสึมีการฝึกการเป็นผู้นำ เพราะ นัตสึเล่าว่า ใกล้จะถึงวันนำเสนองานแล้วแต่ที่ห้อง งานยังไม่คืบหน้า เธอเลยลุกขึ้นประกาศให้เพื่อนๆรีบช่วยกันทำงาน เพื่อนๆก็กระตือรือล้น มาช่วยกันปรึกษางานและไปคุยกับอาจารย์กัน  ดีนะที่เด็กๆให้ความร่วมมือและช่วยเหลือกันดีมากเลย.      งานจึงสำเร็จและออกมาดีด้วย

ในเรื่องการเรียนของระดับชั้นป.3  เนื้อหาของแต่ละวิชาก็เริ่มลึกลงไปอีกนิดหน่อย บางวิชาต้องจำเยอะหน่อยอย่างวิชาสังคม.    ประวัติศาสตร์. และวิทยาศาสตร์.  สำหรับภาษาอังกฤษในบทเรียน.     คำศัพท์เริ่มยากและหลากหลายมากขึ้น. โชคดีที่นัตสึเรียนคุมองภาษาอังกฤษควบคู่มาเรื่อยๆทักษะการอ่านจับใจความ(reading). เลยยังพอได้คะแนนสอบอังกฤษมักจะดีตลอด 25/25.   มีบ้างที่24/25  แต่ก็ถือว่าโอเค. ยังไงภาษาอังกฤษก็คงต้องเรียนเสริมจากข้างนอกอยู่เสมอๆจะช่วยได้มาก. วิชาที่นัตสึยังชอบมากที่สุดคือวิทยาศาสตร์ ภาษาไทยและคณิตศาสตร์   วิชาอื่นๆก็ชอบนะค่ะเธอสนุกกับทุกวิชา แต่ที่เห็นเด่นชัด ว่าตั้งใจเรียนและพูดถึงมากที่สุดน่าจะ3วิชานี้เลย

วิทยาศาสตร์แนวข้อสอบยังเน้นการเขียนตอบอยู่เช่นเดิมเพราะฉะนั้นต้องเรียนให้เข้าใจถึงจะเขียนตอบได้ครอบคลุมชัดเจน.    การที่เก่งในวิชาภาษาไทยก็เอาทักษะการเขียนมาใช้ในการเขียนคำตอบสำหรับวิชาอื่นๆ.  วิชาภาษาไทยจึงเป็นวิชาที่ละเลยไม่ได้จริงๆค่ะ เด็กบางคนรู้คำตอบแต่สื่อเป็นภาษาเขียนไม่ได้ก็น่าเสียดายคะแนนจริงๆ. ต้องฝึกฝนกันต่อไป

วิชาที่คะแนนขึ้นๆลงๆของนัตสึดูท่าว่าจะเป็น ไอที. เพราะเป็นทักษะการใช้คอมพิวเตอร์ล้วนๆเลยเวลาเก็บคะแนนสอบ.       ช่วงไหนสอบพิมพ์ดูท่าว่านัตสึจะยังไม่ค่อยคล่องเพราะไม่ค่อยเปิดโอกาสให้ลูกได้ใช้คอมฯที่บ้านสักเท่าไหร่. (เราก็เพิ่งมารู้ทีหลังจากที่ลูกเก็บคะแนนสอบไอทีไปแล้วว่า มีการสอบพิมพ์ดีด พิมพ์ข้อความด้วย. หงายเงิบไปเลยเรา.    เพราะเราไม่สนับสนุนให้ลูกเล่นคอมฯ ลูกก็เลยพิมพ์ไม่คล่องซะงั้น. ถ้ารู้ล่วงหน้าก่อนจะได้ฝึกพิมพ์ทางคอมฯ ได้. แต่มันก็ผ่านไปแล้ว. เพราะฉะนั้นโปรดทราบไว้ว่าป.3 มีสอบพิมพ์ดีดในคอมฯด้วยนะคะจะได้ไม่พลาดเหมือนเราอ่ะค่ะ)

ตอนนี้เรียนป.3 ไปได้ครึ่งทางแล้ว. อีกไม่นานก็ใกล้ๆจะจบแล้ว กิจกรรมมากมายยังเล่าไม่หมดคงต้องต่อตอนหน้าซะแล้ว โตขึ้นนัตสึได้มาอ่าน.  คงจะจดจำเรื่องราวดีๆที่ผ่านมาและยิ้มรับกับอนาคตก้าวต่อๆไปนะจ๊ะ