รู้จักกับแนวทางการศึกษาที่ผนวกความรู้ทางด้าน วิทยาศาสตร์, เทคโนโลยี, วิศวกรรมศาสตร์, คณิตศาสตร์ และ การพัฒนาทักษะต่าง ๆ ที่มีความสำคัญต่อการเตรียมความพร้อมสำหรับการเผชิญหน้ากับความท้าทายในโลกยุคใหม่ click! ที่นี่


ฝึกบวกเลขไปกับเกมสนุก ๆ ในร้านฟาสต์ฟู้ด! เด็ก ๆ จะสนุกกับการคำนวณและรู้สึกเหมือนเป็นมือโปร! click! ที่นี่

เกมคิดราคาอาหารร้าน fast food


ป้ายโฆษณา

ป้ายโฆษณา

ก่อนซื้อโทรศัพท์มือถือ หรือคอมพิวเตอร์มือสอง ตรวจ S/N ที่แจ้งหาย/ถูกขโมยที่นี่!! BlockSerial.Com
คุณกำลังหาหรืออยากได้อะไรใน karn.tvclick ที่นี่!

 

Blog Me!

เปิดกว้างสำหรับเพื่อนสมาชิกที่ชอบการเขียน การจัดบันทึก การเขียน blog ก็คล้ายกับการที่เรามีสมุดกันคนละเล่มในนี้ อยากเขียนอะไรก็เขียน จะแบ่งให้ผู้สนใจและเพื่อน ๆ ได้อ่านแล้วมีส่วนร่วมผ่านทาง comment ก็ได้ หรือจะอยากเก็บไว้เป็นการส่วนตัวก็ได้ การเขียน blog จะช่วยทำให้เรารู้จักการเรียบเรียงเรื่องราวที่ต้องการจดบันทึก การนำเสนอ และได้แบ่งปันความรู้ นานาทัศนะต่อกัน ที่สำคัญ! ยังเป็นการบันทึกไว้ในโลกอินเตอร์เน็ตที่ใคร ๆ ก็มีโอกาสได้เห็น blog ของคุณ!

โพสต์โดย amijung
amijung
amijung ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
เมื่อ จันทร์, 22 เมษายน 2013
ใน บันทึกลูกรัก

เรื่องคุยของลูกตอนที่ 30 นัตซึมาเรียนเตรียมความพร้อมป.1 ที่ สาธิตเกษตร พหุภาษา

แรกเริ่มเดิมทีตอนที่มาสอบสัมภาษณ์กับอาจารย์ที่เป็นกรรมการสอบคัดเลือก ท่านก็บอกว่า นัตซึนั้น พูดจาโต้ตอบรู้เรื่องดี. ทักษะคณิตและภาษาดีแล้ว.  อ่านออกเขียนได้คล่องแล้ว ทั้งกล้าพูดกล้าตอบกล้าแสดงออกดี ไม่ต้องมาเรียนเตรียมความพร้อมหรอกค่ะ.     แต่เผอิญว่า พี่เอมิมีลงเรียนวิชาช่วงซัมเมอร์ที่โรงเรียนเต็มวันอยู่แล้ว เลยขอพา    นัตซึมาเล่น. .เอ้ย..เรียน เตรียมความพร้อมด้วยดีกว่า จะได้รู้จักเพื่อนๆและอาจารย์ตั้งแต่เนิ่นๆ.  เลยเป็นที่มาว่า จะมาเรียนเตรียมความพร้อมกันทำไมอีกให้เปลืองสตางค์(5,800บาท ค่าเรียนบวกกับอาหารกลางวันและนม) ไหนๆไม่มีที่ให้ไปรอ ก็ขอตื้อเรียนด้วยล่ะกันนะค่ะ

คอร์สเตรียมความพร้อมสำหรับเด็กป.1 ใหม่ ที่เข้ามาเป็นสมาชิกในรั้ว สาธิตเกษตร พหุภาษา นั้น ถือว่า เป็นกุญแจดอกสำคัญอย่างหนึ่งที่จะค่อยๆผ่อนคลายความวิตกกังวลของทั้งนักเรียนและผปค.  ทั้งการปรับตัวกับเพื่อนใหม่ สถานที่เรียน อาจารย์ ช่วงเวลาต่างๆที่ต้องทำกิจวัตร หน้าที่ที่ตัวเองต้องรับผิดชอบ ทักษะการช่วยเหลือตัวเองเมื่อตัวเองไม่ใช่เบบี๋สมัยอนุบาลที่จะต้องมีคุณครูมาคอยตามประกบทุกฝีก้าว นักเรียนได้ฝึกความมั่นใจว่าฉันทำได้ ฉันเจ๋งอ่ะ เด็กๆมีความห่างของช่วงอายุในระดับเดียวกันเพราะที่นี่รับเด็กที่สามารถช่วยเหลือตนเองได้ตั้งแต่ 5.6-6.6ปี ความห่างของอายุที่ แตกต่างกันเป็นเดือนอาจจะยังมีผลอยู่ในช่วงของเทอมแรก แต่หลังจากเข้าสู่เทอมที่สอง อาจารย์เคยบอกไว้ว่าเด็กๆจะพัฒนาตัวเองให้ขึ้นมาทันกันเกือบหมด หากว่าไม่มีปัญหาทางสุขภาพ เด็กๆก็จะก้าวไปพร้อมๆกันได้กับเพื่อนๆในระดับเดียวกัน ไม่ต้องเป็นห่วงมาก
  สำหรับผปค.  ก็มีเวลาที่จะได้ศึกษาเส้นทาง. ระยะเวลา. เรียนรู้สิ่งแวดล้อมในโรงเรียนลูกๆ ว่ามันใช่ ตรงกับใจที่เราเคยคิด หรือคาดหวังไว้หรือไม่. ได้มีโอกาสทำความรู้จักกับอาจารย์หรือผปค.ท่านอื่นๆ ที่จะมาเกี่ยวข้องกับลูกๆของตัวเอง ได้พูดคุยกับเพื่อนๆของลูก. และทราบปัญหาและหาทางแก้ไขก่อนที่การเปิดเรียนในภาคการศึกษาจริงๆจะเริ่มขึ้น ซึ่งตอนนั้นจะจริงจังมาก ทุกอย่างอยู่ในระเบียบวินัยแล้ว. และเด็กๆพร้อมที่จะก้าวสู่การเป็นเด็กโตในชั้นประถม. อย่างเต็มตัว. พร้อมเปิดหู เปิดตา เปิดใจ รับการเรียนการสอน ตลอดทั้งวันได้แล้ว. 
   สำหรับอาจารย์เอง คุณแม่ก็มองว่าเป็นการเปิดโอกาสให้เวลาที่อาจารย์จะได้มีโอกาส ทำความรู้จัก นิสัยบุคลิกภาพส่วนตัว หรือของครอบครัวลูกศิษย์ก่อนที่จะได้เข้าเรียนจริงหากมีอะไรอาจารย์จะได้เตรียมพร้อมก่อนได้ ไม่เกิดปัญหาฉุกเฉินเฉพาะหน้า. ซึ่งตรงนี้สำหรับคุณแม่แล้วถือว่าเป็นเวลาที่ดีมากเพราะหลังจากการเรียนซัมเมอร์เสร็จสิ้น จะได้มีโอกาสพูดคุยซักถามว่าลูกมีลักษณะเป็นอย่างไร จุดเด่นจุดอ่อน หรืออยากให้เสริมเรื่องใด จะได้มีเวลาไปเตรียมตัวก่อนเปิดเทอมจริง ซึ่งระยะเวลาที่เรียนซัมเมอร์คือ2-24 เมษายน2556 9.00-16.00น.    รวมเวลาที่เรียนจริงๆมีอยู่ 13 วัน. แต่เป็น 13 วันที่คุ้มค่า

    คำตอบที่ได้จากนัตซึเมื่อได้เริ่มเรียนช่วงซัมเมอร์คือ. สนุกมาก เรียนทุกอย่างเลย ทั้งคณิต ภาษาไทย วาดภาพ.  เต้น. ดูการ์ตูน ที่ชอบมากคือเวลาตอบคำถามอาจารย์ถูกแล้วจะได้รางวัลด้วย(เคยได้ขนมกับดินสอ)เลยติดใจใหญ่เลยอยากยกมือตอบตลอด บอกว่ามีง่วงๆบ้างเกือบหลับ แต่ไม่หลับ เพราะพอจะง่วงก็มีอะไรให้ทำตลอดเลย ได้เลือกิจกรรมอิสระ ได้ทำงานประดิษฐ์ซึ่งเป็นสิ่งที่นัตซึชอบมาก. บางคนก็เลือกกลุ่มเต้น (นัตซึจะไปต่อแถวเลือกอยู่กลุ่มเต้นเหมือนกัน แต่ไม่ทัน เต็มซะก่อน)
ช่วงตอนกลางวันคุณแม่เคย มีแอบๆเดินผ่านไปดู. เจอช่วงที่เข้าแถวต่อคิวรับถาดอาหาร เดินถือถาดไปเลือกที่นั่งทานข้าวกับเพื่อน นั่งกินข้าวกันเองโดยมีอาจารย์นั่งประจำอยู่ในโต๊ะทานกับเด็กนักเรียนด้วยน่ารักมาก ทานเสร็จก็ยกถาดไปทิ้งเศษอาหารเก็บถาดแล้วถึงจะไปวิ่งเล่นหรือซื้อขนมรอขึ้นห้องเรียนพร้อมอาจารย์กับเพื่อนๆ
การที่นักเรียนนั่งทานอาหารก็จะมีการวัดผลเรื่องความประพฤติและพฤติกรรมการรับประทานอาหารด้วย ในช่วงเปิดภาคเรียนจริงๆ. เวลาทานอาหารอาจารย์จะให้เกรดทานข้าวเช่นทานได้หมดทุกประเภท ทานหมดได้เกรด4. หรือทานน้อยได้เกรด1.  อันนี้สมัยเอมิเคยได้แต่เกรด0 กับเกรด1 เป็นประจำเพราะเป็นคนทานยาก เลือกทานอาหารอย่างมากจนน่าปวดหัว แต่หลังจากผ่านไป1 ปี ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงจากคนที่สุดแสนจะเรื่องมากกลายมาเป็นทุกอย่างแล้วแต่คุณแม่ เอมิกินได้หมด จะเผ็ดหรือไม่เผ็ด จะผักหรือไม่ผัก เอมิรับได้หมด. เรียกว่าต้องขอบคุณที่นี่ที่ทำให้ลูกรู้จักอาหารทุกประเภท

       ในแต่ละวันอาจารย์จะสอนเรื่องกิจวัตรที่จะต้องทำในแต่ละเรื่อง อย่างเช่น การเช็ดโต๊ะนักเรียนเอง การจัดชั้นเก็บของของตัวเอง การล้างช้อนส้อมและห่อผ้า ห่อช้อนของตัวเองให้เรียบร้อย   หัดร้อยและผูกเชือกรองเท้าผ้าใบ ที่นี่จะใช้รองเท้าพละแบบผูกเชือกเท่านั้น เพื่อฝึกให้เด็กๆรู้จักการดูแลตัวเองที่เพิ่มขึ้น.   เมื่อถึงสงกรานต์ที่ผ่านมาเด็กๆได้มีโอกาสเล่นสงกรานต์สรงน้ำพระ. และสาดน้ำเล่นกันอย่างสนุกสนาน. เด็กๆต้องหัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเอง จัดเก็บเสื้อผ้าของตัวเอง. มีหลายคนเหมือนกันที่พอเปลี่ยนชุดใหม่แล้วก็ลืมชุดเก่าของตัวเอง มีมาประกาศตามหาเจ้าของตอนจะกลับบ้าน(เฉพาะของเด็กป.1 นะค่ะ )

     เรื่องสนุกๆยังมีอีกเยอะต้องตามต่อเพราะว่ายังไม่จบคอร์สเลยเดี๋ยวมีอะไรจะมาเล่าให้ฟังต่อนะค่ะ หากใครอยากจะเพิ่มเติมความสนุกอะไรก็แวะเข้ามาคุยกันบ้างก็ได้นะค่ะยินดีค่ะ

โหวตให้คะแนนบทความนี้
คำค้นหา: ไม่ระบุคำค้นหา
amijung (657 คะแนนที่ได้รับ)
amijung ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
เหรียญรางวัล:

ความคิดเห็น

แม่น้องกานต์
แม่น้องกานต์
แม่น้องกานต์ ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
แม่น้องกานต์ อังคาร, 23 เมษายน 2013

เตรียมตัวแล้วซินะยูริจัง(^_^) คราวนี้ก็พร้อมเป็นนักเรียนใหม่เต็มที่
ไปรร.ซัมเมอร์ก็จะได้คุ้นเคยกับเพื่อนๆและธรรมเนียมปฏิบัติของสังคมใหม่อะเนอะ
อะไร อะไรที่เรารู้แล้ว ทำได้อยู่แล้วก็คิดซะว่าไปย้ำซ้ำทวนให้แน่นขึ้น ได้เล่นกันอยู่ 14 วันแล้วก็แยกกันไป
แบบนี้เด็กๆก็คงอยากให้เปิดเทอมเร็วๆนะคะ จะได้มาเจอเพื่อนอีกครั้ง

มีเด็กร้องไห้ไหมคะ คิดว่าน่าจะมีนะ เปิดเทอมก็เคยเห็นน้องน้อยบางคนแอบเดินซิกซิกขึ้นตึกอยู่เป็นอาทิตย์
เรื่องอาหาร ยอมรับว่าหลากหลายและฝึกเด็กจริงๆ มีอาหารอะไรแปลกๆที่ลูกไม่รู้จักมาอธิบายให้เราทายเสมอๆ
ลูกบอกว่าที่บางเขนนี่อาหารอร่อยทุกอย่าง ยกเว้นผัดมักกะโรนี/สปาเก็ตตี้ มันไม่เข้มข้นสะใจอ่ะครับ:o

amijung
amijung
amijung ยังไม่ได้ตั้งค่าประวัติส่วนตัว
สมาชิกยังไม่ได้ออนไลน์
amijung อังคาร, 23 เมษายน 2013

ชอบมากกับการไปซัมเมอร์ได้รู้จักเพื่อนใหม่ แต่เป็นคนที่ชอบเลือกคบเพื่อนเลยจะมีแต่ที่นิสัยคล้ายกันแค่2-3 คนที่พูดถึงบ่อยหน่อย ไม่เหมือนเอมิไปไม่กี่วันลัลล้าไปทุกที่ทุกกลุ่มเลย
ปีนี้มีเด็กร้องไห้เหมือนกันช่วง2-3วันแรกจากนั้นก็เริ่มดีขึ้นค่ะ เป็นธรรมดาเพราะโรงเรียนมันใหญ่ อาจารย์และเพื่อนๆใหม่ที่ต่างมารวมตัวกันจ้อกแจ้กจอแจ ก็ต้องมีกังวลบ้างอ่ะเนอะ
สุดท้ายขอเม้าท์นัตซึหน่อย แอบไปดูเค้ากินอาหารกลางวันที่เป็นถาดหลุมปรากฏว่า แม่เจ้าประคุณเลือกทานขนมหวานที่มาคู่กันซะก่อนเกือบทุกที เรียกว่าจัดการของหวานก่อนเดี๋ยวอย่างอื่นค่อยตามมาทีหลัง ตักข้าวคำขนมคำ มีความสุขจริง..จริ้ง..

กรุณา เข้าระบบ หากต้องการแสดงความคิดเห็นของคุณ