เทคนิคไม่เหมือนใครเลยค่ะ สนุกกับสอนภาษาอังกฤษอยู่ใช่ไหมค่ะ

- ก็สนุกดีครับ ผมสอนลูกเองแล้วรู้สึกว่า ได้ผลดีกว่าการท่องจำแบบไม่มีหลักจำเยอะเลย พอใช้ได้ผลก็เลยคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับเด็กคนอื่น ๆ ด้วย

- อีกอย่างเด็ก ๆ ที่บ้านไม่ได้เรียนรร.สองภาษากันครับ คงต้องช่วยกันนิดนึง ถึงจะทำพวกเค้าให้เรียนภาษาอังกฤษได้อย่างสนุกสนาน มั่นใจในการนำไปใช้

- คุณ amijung ก็น่าจะสอนลูกเองด้วยใช่หรือเปล่าครับ ถ้ามีเทคนิคอะไรที่น่าสนใจ ก็สามารถนำมาแบ่งปันกันได้ด้วยครับ

ภาษาอังกฤษของลูกประมาณว่าพอพูดสื่อสารได้บ้างตามระดับของเด็กๆ ส่วนการอ่านและเขียนยังอยู่ระหว่างการฝึกฝน ไม่ถึงขั้นตามแนวคาทอลิก เพราะทางแนวคาทอลิกจะเก่งทางภาษากว่ามากชั่วโมงการเรียนทางภาษามากกว่าเยอะ ของดิฉันเน้นพูดคุยสื่อสารให้เข้าใจไปตามแนวธรรมชาติที่ใช้ได้ตามชีวิตประจำวัน ไม่ได้เก่งมากค่ะ แค่เอาตัวรอดได้ ส่วนเรื่องทักษะอื่นๆก็ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ เพราะลูกสนใจหลายด้านกิจกรรมเยอะ พยายามเสริมให้เท่าที่ลูกจะรับได้ วันไหนนึกอยากจะอ่านอังกฤษก็หยิบมาอ่าน นั่งคุยกัน ตอนไหนอยากจะรู้คำศัพท์ญี่ปุ่นขึ้นมาก็หยิบหนังสือมาค้นดู บางทีก็อ่านวิทย์ อ่านการ์ตูนความรู้ อ่านไปเรื่อยๆค่ะ เลยบอกไม่ถูกว่าลูกชอบอะไรเพราะไปได้เรื่อยๆทุกอย่าง เทคนิคการจำมีหลายวิชาแต่ว่า หาเวลามาแชร์ด้วยค่อนข้างน้อย ต้องออกตัวก่อนว่า ไม่ได้รู้อะไรเยอะเลย สอนแบบค่อยเป็นค่อยไปจริงๆอาศัยเรียนรู้ผ่านกิจกรรมหรือเวลาพาไปพิพิธภัณฑ์ก็จะเสริมความรู้ให้ตลอดประมาณว่าทำแบบ project approach. คุยเรื่องเดียวแต่ได้หลายวิชา ลูกเลยมีความคิดต่อยอดแบบ mind map เพราะงั้นเวลาคุยกับเอมิและนัตซึเลยลื่นไหลไปได้ทุกเรื่อง ดิฉันสอนลูกแบบวิธีบ้านๆแหละค่ะ

เป็นคุณพ่อที่น่ารักมากเลยค่ะ มีเวลาเอาใจใส่สอนลูกด้วยตัวเองแต่ก็ไม่ได้เข้มงวดจัด ยึดลูกเป็นหลักว่าขณะนั้นลูกอยาก
เรียนรู้อะไร น้องน่าจะเรียนรู้อย่างมีความสุข

- แหะ ๆ ที่คุณอ้อยชมเนี่ย เป็นฝีมือเลี้ยงลูกระดับกูรูของคุณแม่น้องเอมิจังครับ ไม่ใช่ผมหรอก ของผมได้แค่ช่วยสอนลูกนิด ๆ หน่อย ๆ ตอนอนุบาลน่ะครับ ตอนนี้เพิ่งจะเปิดเทอมป.1 ได้ 3 วัน ดูท่าจะไม่มีเวลามาสอนอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวเหมือนตอนอนุบาลแล้ว แต่ถ้ามีอะไรที่ดูน่าจะเป็นประโยชน์ก็คงจะนำมาเล่าให้เพื่อน ๆ ในนี้อ่านต่ออีกที

- ผมอยากสอนลูกแบบ project approach แบบคุณแม่เอมิจังบ้างจังครับ แต่พ่อแม่ต้องทำการบ้านเยอะหรือต้องเก่งมาก ๆ เลยทีเดียว คือพอเจอเรื่องอะไรก็สามารถเชื่อมโยงวิชาต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องมาชี้ให้ลูกเห็นได้ คงจะมีไม่กี่บ้านที่สามารถจะทำตรงนี้ได้ดี ถ้าคุณแม่เอมิจังมีเวลา จะขอให้ช่วยเขียนบทความเรื่องนี้ให้ฟังหน่อยครับ เพราะน่าจะเป็นประโยชน์ในการเรียนรู้ของเด็ก ๆ ยุคใหม่ได้มาก แล้วผมจะตั้งหน้าตั้งตารออ่านครับ

- ผมเคยได้ยินแนวทางการเรียนของลูกเพื่อนที่อยู่รร.อินเตอร์ครับ อาจจะดูคล้ายกัน คือคุณแม่เค้าเล่าว่า เวลาเรียนเรื่องน้ำ เลขก็จะเรียนเกี่ยวกับเรื่องน้ำ เช่นเดียวกับวิทย์และอื่น ๆ ก็จะมาเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ด้วย ซึ่งทำให้เด็กรู้จักเชื่อมโยงความรู้วิชาต่าง ๆ เข้ากับสิ่งที่พบเห็นในชีวิตประจำวัน ไม่ใช่เรียนแบบแยกส่วน หรือเน้นให้ท่องจำแบบที่รร.ส่วนใหญ่ของเราทำกันอยู่